Natuur-Avontuur: `t Percksepad in Elst,..

Het is alweer even geleden dat ik dit fantastische Klompenpad `t Percksepad in Elst liep. Ik zag het klompenpad langs komen en dacht, dat is in de buurt, maar het bleek Elst in Gelderland te zijn, ook niet ver weg, maar wel wat langer rijden als naar Elst in Utrecht. Ik verdiepte me in het klompenpad en zag en las dat er lepelaars in de buurt van dit klompenpad aanwezig zouden kunnen zijn. Ik was verrast, die had ik nog niet eerder in het wild gezien en ik stond te popelen om aan de wandel te gaan. Ik wandelde eerst door een voedselbos, waar ze als doelstelling hebben het voedselbos op een natuurlijke manier te beheren. Er was die dag een excursie gaande, dus ik heb niet te lang stil gestaan, maar wat een heerlijke plek. Ik wandelde verder over de Hoge Noot het natuurpark Waterrijk in. Deze plek is dus zo fantastisch. Ik wandelde over schelpenzand, naast me hoge rietpluimen, ik zag heel veel verschillende vogels, ik wandelde over vlonderpaden, bruggetjes en toen zag ik ze, lepelaars. Ik dacht eerst dat het witte reigers waren, ik kon het niet geloven, maar ze waren het echt, lepelaars. Heerlijk met de pootjes in het water, zo gaaf. Ik heb nog even op de vlonder gepicknickt met uitzicht over het water met zwanen, eenden en dus de lepelaars. Ik kreeg er geen genoeg van. Aanrader om dit klompenpad te wandelen. 

Benieuwd naar meer?! Klik dan verder,..

Ik startte de wandeling op de parkeerplaats de Park in Elst. Een ruime parkeerplaats waarvandaan je zo naar het startpunt loopt. Ik was wat vroeg in seizoen waardoor ik een klein stukje anders liep door het broedseizoen, maar ik geloof dat ik niet veel gemist heb, hihi. Ik wandelde het voedselbos in waar ze op een natuurlijke manier de boel beheren. Echt een feestje om zomaar in iemands tuin te mogen wandelen en genieten. De vlinders fladderde, ik zag een prachtige blauwe vlinder, maar ze dartelde zo dat ik ze niet op beeld kreeg. Door de Notenlaan wandelde ik verder, ondertussen genietend van een kikkerconcert. Wauw, wat was dat mooi, gratis en voor niets, ik hoefde alleen te luisteren en te genieten. En dat deed ik, met volle teugen. Ze zijn zo leuk. Wanneer ik ver weg ben, kwaken ze, kwam ik te dichtbij, deden ze net of ze dood waren, maar als ik even op dezelfde plaats wat langer stil bleef staan, zag je de wangetjes heel zachtjes bol worden en ja hoor, kwaaaak, kwam er dan! Zo leuk!

Over de Hoge Noot (vertel ik zo meer over) wandelde ik natuurpark Lingezegen, het Waterrijk binnen. Dit park is ingericht als natuur- en recreatiegebied met rietmoeras, wandelpaden en bruggetjes er tussen door. Dit was fanatstsich om te mogen zijn. Ik was helemaal alleen, wat ik overigens soms echt niet begrijp op zulke prachtige wandelpaden, maar goed, ik vond het heerlijk! Ik genoot van alles wat ik zag en dat was veel. Eenden met jongen, vogels die in de lucht heen en weer vlogen, soms rakelings over het water en ja, de lepelaar. Ik wandelde verder over de bruggetjes en vlonderpaden om zo de lepelaar nog beter te kunnen zien.

Op één van de vlonderpaden heb ik gepicknickt om zo nog even wat langer te kunnen genieten van de lepelaar, wat bijzonder. Het waren er twee, en steeds met hun snavels, lepels in het water. Terwijl ik heerlijk zat te kijken, kwamen ze steeds een stukje dichterbij, ik genoot zo dat ik vergat om een foto te maken. Echt heel bijzonder! Ik wandelde verder, jammer-vindend dat het vlonderpad opgehouden was, van mij mocht dit wel kilometers lang zijn. De wind die wuifde door de rietstengels maakte het net of ik met vakantie was, zo genieten. Wist je dat de Nederlandse populatie lepelaars uniek is en nakomelingen in andere landen voortbrengt?! In Noordwest Europa broeden ze nauwelijks. Lepelaars zijn van februari tot eind september in Nederland.

Ik verliet het prachtige park en klom over de Hoge Noot weer terug. De Hoge Noot is gemaakt voor fietsers en wandelaars. De brug maakt een verbinding tussen de twee delen van landerijen De Park en Watterijk, in park Lingezegen. Onder de Hoge Noot loopt de spoorlijn en het was best druk, de één na de andere trein kwam onder mij door gegleden. De brug zelf vind ik fotogeniek! Ik wandelde verder over de Notenlaan, de oude toegangsweg naar het voormalige kasteel De Parck. De notenbomen staan er al meer als 100 jaar. De walnoten zijn zo`n 2000 jaar geleden door de Romeinen meegenomen naar Nederland. Tijdens de aanleg van Park Lingezegen is de Notenlaan weer in ere hersteld. Helaas is er geen kasteel meer of iets waar daaraan herinnerd.

Terug bij de auto was mijn auto zo warm dat ik m`n picknickkleed maar op de stoel gelegd heb en zo naar huis ben gereden, hihi! Genietend van de prachtige en fantastische wandeling!

Ik heb enorm genoten van het prachtige Klompenpad `t Percksepad. Benieuwd of jij ook wel eens het klompenpad hebt gewandeld of dat je dat nu van plan bent?! Laat je het me weten in een reactie?!

Fijne dag!

Lieve-Groetjes,

Verie