Natuur-Avontuur: Wandeling bij Landgoed Gooilust,..

 

Vorige week had ik fijn een weekje vakantie en wat heb ik het getroffen met het weer. Het was droog en de zon liet zich zo heerlijk zien. Ik kreeg zin in een wandeling en zag dat in de meimaand de rododendrons prachtig in bloei zouden staan bij Landgoed Gooilust. Ik stapte in de auto en reed naar Landgoed Gooilust in `s Graveland, in de buurt van Hilversum. Bij het Landgoed las ik op een informatiepaal `Rododendron Vallei` (echt dit woord vind ik zo magisch klinken) en dat was echt een feestje om tussendoor te wandelen. Aan weerszijde bloeide de rododendrons in prachtige kleuren. Ik heb ze zelfs in het geel gezien. De wandelroute, volg de gele pijltjes leid je langs water, over sierlijke bruggetjes, langs koeien die grazen in de wei (veilig achter een hek), reeën in het bos en een fijn picknickplekje voor het landgoed. Echt genieten!

Benieuwd naar meer?! Klik dan verder,..

Op Landgoed Gooilust volgde ik de gele pijlen voor een wandeling van 3.3km, tenminste dat stond online, met daarachter dat het 1,5 uur zou duren. Ik wandel zo`n 5km in 1 uur, dus dacht al dat er iets niet helemaal klopte. Ik deed er inderdaad 1,5 uur over en de Strava-teller stond op 4,9, dus een kleine 5km is het wel. Helemaal niet erg, want ik heb GENOTEN! Het eerste stukje komt langs een siertuin (tegen betaling), omdat ik wat vroeg was, was deze niet open. Op dinsdag- en zaterdagmiddag van 13.00u tot 16.00u las ik online. Verder is de wandeling gratis en daar maakte ik gebruik van. Wat een prachtige omgeving. Opeens hoorde ik iets ritselen, ik draaide m`n hoofd naar links, zag een bruin lijfje en pakte in een reflex m`n camera. Heel zachtjes liep ik verder en ja hoor, daar stond hij. Prachtig, een reebokje midden in het bos, lekker te smikkelen van lekkers. Ik klikte en klikte en bij thuiskomst zag ik dat op de mooiste foto het reebokje z`n tong uitsteekt. Hihi..zo grappig!

Niet veel later kwam ik uit in de rododendronvallei, verschillende wandelpaden kun je volgen en ik was even het gele pijltje kwijt (of ik was te enthousiast, dat ik h`m gewoon gemist heb). Ik wandelde het enen paadje in en weer een ander paadje uit. Wat een genot. Alle rododendrons stonden in bloei en zoveel kleuren. Roze, paars en wit wist ik wel, maar wist je dat er ook gele, oranje en roodroze bestaan? Echt heel bijzonder. Op een omgehouwen boomstronk heb ik even gezeten, heerlijk genietend van de bloemen en de bijen. Want ja, die waren hier ook goed vertegenwoordigd. Ik zou ook zeker in de rododendronvallei gaan wonen als ik bij was. Ik rook de geur van de bloemen op en het liefst plukte ik een boeketje als aandenken, mja, dat mag en kan natuurlijk niet. Het woord vallei heeft iets magisch. Ik denk dat het komt omdat ik vroeger graag het computer Barbiespel speelde waar je met Barbie op een paard door de vallei heen galoppeert. Dat zag er net zo uit, alleen waren er nu geen paarden (gelukkig niet).

Halverwege de rododendronvallei zag ik een lief klein huisje. Ik wandelde er naar toe, maar zag niks bijzonders bij het huisje staan. Niet wetend dat ik door de opening had moeten kijken, want wanneer je dat doet, schijnt er een wereld voor je open te gaan. Doen hoor, als je deze wandeling gaat maken. Dit huisje wordt ook `kijkdoos` genoemd. Wanneer je door de ronde opening op het deurtje kijkt, schijn je kunst in terracottapotten te kunnen bewonderen. Ik baal enorm dat dit niet erbij stond. Ik had dit niet willen missen. Naast het deurtje hangt een plaquette waarop staat: `Lapin Botaniqua, Witlox, met dank aan: Prins Bernard Fonds, Vereniging Natuurmonumenten.` Ik wil je bijna vragen wanneer je naar Landgoed Gooilust gaat en door de rododendronvallei wandelt je een foto voor mij wil maken van de binnenkant van de kijkdoos. Ik ben zo benieuwd!

Ik wandelde verder door een bosrijke omgeving. Ik moest klimmen en klauteren over boomstamtrappen, zigzaggend tussen hekjes door, kijkend naar beneden waar moeder en vader eend met hun kroost in het water zwommen. Langs smalle wandelpaadjes en hier en daar een verdwaalde rododendronstruik. Niet veel later werd het lichter en liep ik het bos uit, zo tegen Landgoed Gooilust aan. Ik kon er helemaal omheen wandelen. Voor het landgoed bloeide hoge, smalle hyasintenbloemetjes. Een prachtig gezicht, ik was ietswat aan de late kant, ze waren al een beetje uitgebloeid, maar het plaatje, met de zonnestralen was genomen. Ik wandelde over een sierlijk bruggetje en zag twee wandelbankjes staan. Op één, waar ik uitzicht had op het landgoed, streek ik neer en at ik m`n meegenomen lunch op. De zon voelde warm aan en ik genoot, luisterend naar de vogels die een prachtig lied zongen.

Ik heb enorm genoten van deze prachtige wandelroute. Benieuwd of jij ook wel eens Landgoed Gooilust en de Rododendronvallei geweest bent of dat je dat nu van plan bent?! Laat je het me weten in een reactie?!

Fijne dag!

Lieve-Groetjes,

Verie