♥ Moskrans met katjestakken,..

♥

Een paar weken terug maakte ik deze prachtige kransen voor buiten.
Simpel en eenvoudig, toch met een mooi resultaat.

En dat was het?
Nee, eerlijk gezegd hangt hier een verhaal aan, maar of ik dat durf te vertellen op mijn weblog?
Okee, omdat je het graag wil, hier komt het, het is een lang verhaal, dus neem een kopje thee/koffie en ga er lekker voor zitten,..

`Een heel poosje terug fietste ik naar mijn werk, heerlijk door de velden, op de wegen, door de lanen en de paden af,..
Elke keer kwam ik langs een boom die vol in de knop stond met katjes die zodra de zon zich liet zien vol zou gaan staan met bloemetjes (magnolia).
Nu weet je dat ik erg graag zo`n boom in onze tuin wil, maar om nu heel brutaal een tak eraf te halen of bij de bewoners een tak te vragen, nee, mij niet gezien.
Nadat het in een week hard gestormd had lag er een tak op de grond, een prachtige tak met kleine takjes en ja..met katjes!
Dit keer zat ik in de auto, aangezien het die weken best hard regende, zou ik?, dacht ik, nee toch niet, best raar zo midden op de dag een tak van de weg afhalen, hihi,..en ik reed weer door.
De volgende morgen weer werken, en ja ik reed er langs, de tak keek me aan, neem me mee, maar nee, ik reed gewoon door.
Ook diezelfde middag en de rest van de week, en de tak bleef liggen waar ze gevallen was met de storm.
Als niemand de tak opruimt en als ik nou met een avonddienst met de auto ga, dan is het donker als ik terug kom, zou ik?, dacht ik, heel misschien ga ik het doen.
Maandagavond een avonddienst achter de rug, straatlantaarnen staan aan, donker is het inmiddels ook geworden en ik met de auto op weg naar huis.
Rijd er niemand achter mij, komt er niemand voor mij, nee niks te zien, zou ik dan toch de tak meenemen, overdenkend om het wel of niet te doen, rem ik plotsklaps, doe mijn deur open en stap uit de auto, gooi de achter klep open en wil de tak pakken, de tak, waar ligt ze ook alweer?
Huh? Een tak, zeg maar gerust een boomtak, man wat een ding van dichtbij, zou ik haar dan toch laten liggen, is nog mijn gedachten, heb ik al de moeite voor niks gedaan, dus hup achterbank plat (ja je moet er wat voor over hebben), en hup de tak in de auto, klep dicht en wegwezen hier.
Niemand gezien? Ik hoop het en of ik dit nogmaals zou doen? Misschien ;)

♥

♥

Dat was o.a. het verhaal, maar het gaat nog verder.
Ik heb de kransen opgemaakt met mos, een leuk werkje om te doen.
Daarna vond ik de kransen `leeg`, er moet iets op. maar wat?

`De tak kreeg een mooi plekje in de tuin, heel misschien sloeg ze wel aan, maar nee, ze had er te lang gelegen en het leven was eruit.
Toch was het een prachttak om na te kijken en dat deed ik dan ook.
Helaas is manlief iets harder voor de tak geweest, aangezien hij de tuin onder handen had genomen vond hij het niks om naar een dode tak te kijken en hup de tak kreeg de snoeischaar in zich en zag de binnenkant van de kliko.
Aangezien ik elke dag na de tak keek, was opeens mijn tak weg, manlief lachend; die zit in de kliko en ik? Eruit halen natuurlijk! 
De tak heb ik in allemaal kleine takjes geknipt en hier en daar in de tuin gelegd, ook de kransen moesten eraan geloven en zo heeft de tak toch nog een stukje extra leven gekregen.`

♥

♥

Dat was het verhaal van de katjes-tak.
De kransen staan er nog steeds en ook de kleine takjes zijn nog mooi, als je de katjes aanraakt is het net een fluweel-kussentje, zo zacht.

Ik ben benieuwd wat je van `het verhaal` vind, heb je dat ook wel eens, dat je eigenlijk iets heel graag wil, maar toch de stap niet durft te nemen?
Ik ben benieuwd, laat het me weten door een reactie hieronder te plaatsen.

Fijne dag en weekend toegewenst!

Lieve-Groetjes,
Verie