Vorige week vrijdag, vroeg in de morgen werd ik gebeld dat m`n kleine lieve nichtje Eva geboren was. Ik zou die ochtend gaan wandelen en dat deed ik nog steeds, maar dan meer in de buurt. Sinds kort heeft de Klompenpad z`n eigen Insta en dat account is super leuk om te volgen. Zo kwam m`n favoriete Klompenpad, Schutpad in Leusden voorbij. Ze hadden een bruggetje (met daarbij een stukje oud spoorrails gebruikt) aangelegd, zodat je ook vanaf het Schutpad bij het monument kunt komen. Dat wilde ik wel eens zien. Heerlijk in de buurt wandelen is, zeker wanneer het al vroeg warm is, goed te doen. Ik wandelde door bos, weiland en langs het water, deze combinatie vind ik goud. Het stukje bij de brug is weer een leuke toevoeging aan het Klompenpad. Ik kwam langs de ooievaarsfamilie, inmiddels uitgebreid met jongen, zo gaaf om te zien. Dit pad is echt mijn favoriet, alles komt samen en het is ook nog heerlijk in de buurt!
Benieuwd naar meer?! Klik dan verder,..
Ik startte de wandeling op de eerste parkeerplaats vanaf restaurant De Mof in Leusden. Ik wandelde door het bos waar ik verschillende balletjes op de grond zag liggen. Ik heb geen idee wat dit voor balletjes waren. Nog goed gekeken of het uilen waren, want het leken braakballetjes. Ik ben benieuwd of iemand dit weet, als je dit leest. Zijn er uilen op het Schutpad? Ik wandelde verder door het weiland waar de koeien heerlijk in de schaduw lagen te dommelen. Ze schrokken op toen ik langs kwam. maar bleven kalm staan toen ze zagen dat ik de wandelroute volgde en niet in hun aura kwam. Bij de start van dit klompenpad liggen er echte klompen. dit vind ik echt super leuk en ik maak er ook steevast een foto van! Deze keer wat minder gelukt, omdat de zon al zo fel scheen. Sowieso moeilijk om dan scherpe foto`s te maken, een uitdaging, vind ik.
Ik wandelde verder en was even teleurgesteld dat ik het nieuwe bruggetje niet kon vinden. Ik had het toch echt goed gezien en gelezen, maar nee. Op het punt waar ik dacht het bruggetje gezien te hebben op de foto, was er geen bruggetje. Nu had ik nog één idee waar het bruggetje wel kon zijn, maar dat was nog een stukje verder lopen, dat deed ik dan ook. En ja, in de verte zag ik h`m al liggen. Het bruggetje brengt je naar het monument die er staat ter herinnering aan 3 februari 1943 waar om 20.04 de Stirling Mark R9197 neerstortte na een luchtgevecht met een Duitse nachtjager. Alle bemanningsleden kwamen om. Sinds kort is de brug er naar toe aangelegd, de brug is gemaakt van de oude spoorrails van de oude spoorlijn die daar lag. Voor de leuning hebben ze gebruikt gemaakt van bovenleidingen. Ik vind het steeds weer indrukwekkend om hier te wandelen, in vrijheid.
De spoorlijn die hier liep is de de spoorlijn van Amersfoort naar Kesteren. Deze werd in 1880-1886 aangelegd. Na de vernielingen bij de spoorbrug in Rhenen in 1940 en nogmaals in 1944 werd de spoorlijn niet hersteld. Voor het bekende autobedrijf van de familie Pon bleef het spoor Amersfoort-Leusden wel intact, daarom kreeg dat stukje spoor de naam, Pon-lijn.
Ik wandelde verder door het bos en keek omhoog hoe de bomen helemaal in het groene blad stonden en heerlijk mee wuifde met de wind, waardoor de glinsterende bladeren van het zonlicht meedeinde, zo mooi. Op een boom streek een vlinder neer, ik heb heel wat vlinderen gezien onderweg, fijn, want de vorige wandeling had ik het idee dat er zo weinig vlinders waren. Ze vlogen een stukje met mij mee en ruste uit op de boom. Verderop wandelde ik, dit is m`n favoriete stukje, langs het landhuis de Boom. Het landhuis is gebouwd in 1878-1879 in opdracht van Arnoud Jan de Beaufort, die zijn levenslang burgemeester van Leusden is geweest.
Op de zandgrond kwam ik verschillende zandbijen tegen die zo grappig met hun pootjes het zand omhoog gooide dat er een fonteintje aan zand uit het holletje kwam. Zo`n leuk gezicht. Op het wandelpad zag je allemaal mini hoopjes liggen met gaatjes en hier en daar waren de bijen druk bezig.
Het favoriete stukje van het Schutpad staat in de app als stippellijntje aangegeven, maar wandel dit stukje echt, je struint hier letterlijk door het bos over smalle paadjes en komt dan oog in oog te staan met familie ooievaar. Inmiddels zijn er kinders geboren en zaten ze allemaal op het nest een beetje om hun heen te koekeloeren. Onder het hoge nest van de ooievaars wandelen lakenvelders koeien.
Ik heb wederom genoten van deze wandeling en dat zo dicht in de buurt, dat ik stiekem hoop dat ze een keer een bruggetje naar de Ekris maken, zodat ik zo vanuit huis het wandelpad op kan lopen! Benieuwd of jij ook wel eens Klompenpad Schutpad hebt gewandeld of dat je dat nu van plan bent?! Laat je het me weten in een reactie?!
Fijne dag!
Lieve-Groetjes,
Verie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je een reactie achter laat!