Natuur- Avontuur: Wandelen bij `t Leersumse Veld,..

Herfst, mijn favoriete seizoen en die van jou?! Ik vind het heerlijk wanneer de drukte van de zomer weer voorbij is. De herfst geeft mij rust en stilte, een voorbode van de winter. Wanneer het zo heerlijk mistig is, de wereld klein is voel ik me in m'n element. Het liefst ga ik dan naar buiten voor een wandeling..met deze heerlijke zomerse-herfstwandeling bij 't Leersumse veld konden we de jassen thuis laten. Dat 'k daarbij m'n lievelings-gilet binnenstebuiten droeg moet kunnen, veelzijdig draagbaar zullen we maar zeggen, hihi! We genoten van de herfstkleuren en maakten o.a. deze toffe foto.

Benieuwd naar meer?!

We wandelden door een, toen nog, groen bos en opeens was daar de herfst, knalgeel en oranjeboven voerden de boventoon. Kleuren die zo prachtig in elkaar blenden, we schopten de bladeren onder onze voeten hoog op. Hier en daar zagen we paddenstoelen. Super veel paddenstoelen, in verschillende soorten en maten. Zo bijzonder. Van veraf zagen we onderstaande paddenstoel (rechts) op de boom zitten, we dachten samen `wat zou dat daar toch zijn?` Het bleek een paddenstoel te staan die fier rechtop groeiden op een neergehaalde boomstam. Ook was er water, heel veel water, een wandelpad was daardoor niet begaanbaar, we wandelden verder om de Leersumse Plassen heen. Het leek wel een moeras, zo nat was het. 

Op de heenweg kwamen we de koeien al tegen, we waren allebei verwonderd, want al een poosje lopen er geen koeien meer bij `t Leersumse Veld en opeens waren ze daar weer. Een beetje bang wandelden ze weg van ons, daarom besloten we verder te wandelen en de koeien met rust te laten. Op de terugweg kwamen we ze weer tegen. Ze hadden, net als wij, er een hele wandeling opzitten. Uit de bosjes kwamen ze tevoorschijn, prachtige schone bruin witte koeien. M`n wandelvriendin Ryka maakten prachtige plaatjes van hen en dat wilde ik ook wel even proberen. Omdat ik best een poeperd ben bij deze grote wezens, dacht ik een klein kalfje op de plaat te krijgen. Bewust stond ik op een zandbergje, zodat ik niet te dichtbij de koeien stond, maar daar dacht tante koe anders over. Wat deed ze daar op dat bergje? Zou ze wat lekkers in haar hand hebben? Kun je dat eten? Dat leken de vragen te zijn die tante koe had. Ze kwam namelijk (voor mij) schrikbarend dichtbij. Brr..en nu, dacht ik. Ze snuffelde even, deed nog een stapje dichterbij en ik dacht nog..komt ze echt op het zandbergje staan? Tuurlijk, daar kwam ze, stap voor stap, voor mij, bonk, bonk, bonk. Oh..ik had het niet meer. Ik gooide m`n handen in de lucht en hup daar was tante koe toch wat huiverig voor, ze besloot de andere kant op te stappen. Wat zou ze gedacht hebben? Geen lekkers voor mij..ze wil niet eens spelen..hihi! 

Ik weet niet, maar koeien en ik, dat brengt avontuur, dat blijkt maar weer. Hopelijk kom ik op m`n volgende wandeling weer reeën tegen, die zijn fijn ver weg, wat beter voor mijn gemoedsrust, hihi!

Ben je wel eens bij `t Leersumse Veld geweest?! Laat het me weten in een reactie onder dit bericht.

Fijne dag!

Lieve-Groetjes,

Verie