Natuur- Avontuur: Sneeuwwandelen bij `t Leersumse veld,..

Vorige week werd ik verrast door de sneeuw, in de ochtend opende ik de gordijnen en was het een witte wereld, heerlijk! `Ik ga wandelen`, riep ik naar Manlief en weg was ik. Op naar ` t Leersumse Veld. Bij aankomst verscheen de zon als een prachtige oranje bol net boven de bomen, zo gaaf om te zien. Het was heerlijk stil, als één van de eerste wandelaars ontdekte ik de witte, sprookjesachtige wereld. Eindelijk kon ik de wandelpaden wandelen die ivm het broedseizoen van 15 mrt tot 1 sept dicht zitten en wat waren dat mooie paden, helemaal nieuw voor mij. Ik wandelde over een wit besneeuwd pad met aan weerszijde bevroren water, een enkeling op de schaats sjoefde voorbij, de bomen met een laagje sneeuw maakte het plaatje magisch, zo genieten. Dat ik daarvoor even vergeten was dat er hoog water stond en dit bevroren was en ik gekraak hoorde en tot m`n schenen door het ijs zakte, drukte de pret zeker niet, en vol goede moed (en super goede en waterdichte sneeuwlaarzen) wandelde ik verder. 

Benieuwd naar meer?! Klik dan verder,..

Ik was al vroeg aangekomen bij `t Leersumse veld, dit was te zien op de parkeerplaats. Meestal staat deze vol, nu was ik de vierde auto die er parkeerde. Ik stapte uit (knerp, knerp) en begon aan het wonderlijke sneeuwwandeling. De zon kwam als een oranje bal net boven de bomen uit, wat zorgde voor een oranje/gouden gloed over de sneeuw en de bomen. Dat licht vind ik zooo mooi! Heel zacht licht krijg je dan, zo genieten! Ik wandelde de gele route van 6,5 kilometer. Je volgt hierbij de paaltjes met een rood bordje waar een wandelpoppetje op staat, heel goed aangegeven. Wel ben ik, wanneer je om de plas heen wandelt bij het eerste hekje terug gewandeld. Dit kan alleen in de periode van 15 september tot 15 maart. Houd hier dus rekening mee, als je in de periode ertussen komt, wandel je eromheen (de rode paaltjes volgen), ook heel mooi, afgelopen zomer gewandeld.

Dat ik de eerste wandelaar was zag ik door de voetstapjes in de sneeuw, alleen mijn voetstappen waren zichtbaar en ja van nog iets, een beest, maar wat voor een beest? Het leek een hondenafdruk, maar ik zag geen schoenen erbij, het lijkt me niet dat er een hond alleen op `t Leersumde Veld verblijft. Zou het de wolf zijn? Toch nog eens goed kijken naar de afdruk. Ik wandelde verder langs het water. Twee mannen waren al vroeg aan de schaats, een verlaten tas lag op de oever en de strepen/snijden op het ijs maakte bekend, een schaatser! Zo fijn en zo heerlijk! Helemaal alleen op de wereld, in de natuur met dit (zie foto`s) om je heen. Ik doe dan echt een vreugdedansje, zo fijn dat ik hiervan genieten mag!

Onderweg hoorde ik al vaker gekraak en ik bedacht me opeens, tuurlijk, hier heeft het hoog water gestaan en dat is nu ijs. Door de sneeuw is dat niet zichtbaar, maar ik wandelde, zonder dat ik het door had, op ijs. Niet veel later werd het houvast, het wandelen op sneeuw/ijs onvast, het begon luidkeels te kraken, ik stapte terug, maar m`n enen laars was er al doorgegaan en niet een klein stukje, wat je dan zult denken bij een laagje ijs over een wandelpad, nee dik 20cm, brr. Ik had gelukkig m`n sneeuwlaarzen aan en ik kon nog net terug trekken, want ik raakte nog geeneens de grond. Ik terug, maar doordat ik een gat had gemaakt, begon het opeens overal te kraken. Ik zocht snel een hoger gedeelte op en al plonzend en krakend, van graspol naar graspol springend kwam ik op een hoger gelegen stuk. Pff,..wat een avontuur! Ik keek terug en zag inderdaad dat het water van de plas zich had vermengd met het water aan de andere kant van het wandelpad. In m`n enthousiasme was dat me even ontgaan. Gelukkig zijn m`n sneeuwlaarzen waterdicht, dit was de test en kon ik m`n wandelavontuur met droge voeten voortzetten, maar ik bibberde nog wel een beetje, was best geschrokken.

Maar niet voor lang, want dit zien maakt het dat ik de schrik al snel achter me liet en ik wederom genoot wat ik zag. Ik wandelde langs het water en kwam uit bij de vogelkijkhut. Een prachtig uitzicht had ik over de bevroren Leersumse Plasssen. Voor mij in het riet sprongen en fladderde verschillende kleine vogeltjes. Ik zoomde in met de camera en zag dat het Graspiepers waren, wat een leuke beestjes. Er schijnt ook een torenvalk aanwezig te zijn, maar die heb ik niet gezien, nu was het ook erg koud om zo lang stil te zitten om naar vogels te turen, maar deze leuke, actieve Graspieper kreeg ik toch mooi op de foto.

Ik wandelde verder om de Leersumse Plassen heen. Het wandelpad verteld je dat je rechtdoor moet wandelen, omdat eindelijk de wandelpaden open waren, die vaak wanneer ik er ben, dicht zitten, wandelde ik door het klaphekje langs de Leersumse Plassen verder/terug. Aanrader om te doen, want ik kwam op plekjes, zo mooi en zo gaaf! Wederom zag ik een schaatser voorbij sjoeven en zelfs een hardloper op het ijs, mij niet gezien, maar ieder zo z`n ding, hé?! Het werd wat drukker, merkte ik. Ik kwam namelijk vanzelf weer op het wandelpad uit die de meeste mensen wandelen wanneer ze `rondje` Leersumse veld wandelen. Ik zag het ook aan de voetstappen in de sneeuw, was ik net nog alleen, zag ik nu heel wat voetstappen bij elkaar en zelfs hier en daar al platgedrukte sneeuw.

Bij de parkeerplaats aangekomen stonden er tientallen auto`s en kwam ik steeds meer mensen tegen. Heerlijk, `k had m`n wandelavontuur erop zitten en zo genoten. Nu lekker naar huis, warme chocolademelk drinken en nagenieten. 

Ik ben benieuwd, ben jij wel eens bij `t Leersumse Veld geweest voor een wandeling?! Laat het me weten in een reactie!

Fijne dag!

Lieve-Groetjes,

Verie